challenges
Door: lisarenswoude
Blijf op de hoogte en volg Lisa
30 Juli 2014 | Vietnam, Hanoi
Lieve allemaal,
Ik ben in Hanoi. Na het dutje dat ik in Seoul deed werd ik gebeld door de receptie. Of ik nog niet had uitgecheckt en dat ik nog een nacht zou moeten betalen als ik dat niet deed. Dat had ik om 12uur al moeten doen. Weet ik veel, heeft niemand mij verteld ook. Het was inmiddels 13:40 en ik vroeg of ik nog even snel mocht inpakken voor ik kwam uitchecken. Het was geen probleem gelukkig. Toen heb ik toch nog, heeeeel snel, genoten van die heerlijke regendouche en mijn tas gepakt om uit te checken. Ik mocht nog lunchen en toen ging de bus naar het vliegveld waar het vol stond met Koreanen. Vliegen ging goed, eten was goor maar ik had wel extra beenruimte. Ik zat namelijk bij de emergency exit en de stewardess zei dat wij (mijn buurmannen en ik) moesten helpen bij een noodgeval. Of dat oke was. Ehh, ja sure, waarom niet? Bij elke turbulentie kreeg ik buikpijn, maar gelukkig is er niks gebeurd!!
Eenmaal in Hanoi heb ik mijn visum opgehaald en heb ik errug lang gewacht op mijn bagage. Toen ik bij de aankomsthal kwam vond ik het erg leuk dat ik een keer mijn naam op een blaadje zag staan. Een jongen van VPV kwam mij ophalen en bracht me naar het huis waar ik op de vijfde (!!!!) verdieping mocht slapen. Dat zijn veel trappen. Mijn Franse kamergenootje vertelde dat bijna iedereen in Halong Bay was voor het weekend (het was inmiddels zondag) en dat ze maandag terug zouden komen. Toen heb ik nog met Maarten geskyped terwijl ik kapot ging van de hitte (valt inmiddels wel mee). Daarna lekker gaan slapen want de volgende dag kreeg ik informatie over het vrijwilligerswerk. Ik zat daar en ik voelde me helemaal niet zo lekker. Jetlag, dacht ik. Ik heb een middagdutje gedaan en ben vol goede moed in de middag begonnen met de Vietnamese les. Dit is een onmogelijke taal. Het woordje "ma" kan door trema's en accenten op zes verschillende manieren uitgesproken worden en heeft dus ook zes verschillende betekenissen, variëren van iets met dood tot jonge rijstplant tot gewoon mama. Heel raar. Ik voelde me toen nog steeds niet zo lekker en ik ben 's avonds gaan skypen met Maarten waar ik heel verdrietig van werd. Toch maar gaan proberen te slapen en de volgende dag vol goede moed opgestaan.
Het was toen dus dinsdag (gisteren). Een meisje zou met mij meegaan naar het Morning Star Center om mij de weg te laten zien. Ik moet twee bussen nemen en er zijn geen tijdschema's, de bussen komen of ze komen niet. Je weet het nooit zeker. Ik voelde me zo slecht in de bus dat ik totaal niet lette op waar ik was, wat wel belangrijk was omdat ik deze reis vaker zelf zou moeten maken. Eenmaal bij het center aangekomen voelde ik me zo slecht dat ik meteen naar huis wilde. Ik ben met het meisje in een taxi naar huis gegaan en ik heb de hele dag geslapen. Ik was echt ziek: diarree, geen eetlust, misselijk en duizelig. Gelukkig heb ik het liefste vriendje die me er een beetje bovenop heeft geholpen en ik heb ook even met pap en mam geskyped die eigenlijk hetzelfde zeiden. Toch ook maar contact gehad met Marcel van het vaccinatiecentrum die me nog wat tips gaf. Na bouillon en cola (?!!) ging het al beter en heb ik wat contact gezocht met mijn huisgenoten. Ik heb vannacht heeeerlijk geslapen voor 10,5 uur en vandaag rustig aan gedaan. Ik ben net terug van een avondje bij een bar met de huisgenootjes wat erg gezellig was. Zo probeer ik mijn draai te vinden hier. Morgen ga ik met een coördinator van het project kijken naar wat ik kan doen in het Morning Star Center en ik ga eventueel in de middag nog daarheen. Anders vrijdag. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat zijn de komende weken en ik hoop dat ik me morgen nog beterderder voel dan vandaag!
I'll keep you posted.
Liefs Lisa
Ik ben in Hanoi. Na het dutje dat ik in Seoul deed werd ik gebeld door de receptie. Of ik nog niet had uitgecheckt en dat ik nog een nacht zou moeten betalen als ik dat niet deed. Dat had ik om 12uur al moeten doen. Weet ik veel, heeft niemand mij verteld ook. Het was inmiddels 13:40 en ik vroeg of ik nog even snel mocht inpakken voor ik kwam uitchecken. Het was geen probleem gelukkig. Toen heb ik toch nog, heeeeel snel, genoten van die heerlijke regendouche en mijn tas gepakt om uit te checken. Ik mocht nog lunchen en toen ging de bus naar het vliegveld waar het vol stond met Koreanen. Vliegen ging goed, eten was goor maar ik had wel extra beenruimte. Ik zat namelijk bij de emergency exit en de stewardess zei dat wij (mijn buurmannen en ik) moesten helpen bij een noodgeval. Of dat oke was. Ehh, ja sure, waarom niet? Bij elke turbulentie kreeg ik buikpijn, maar gelukkig is er niks gebeurd!!
Eenmaal in Hanoi heb ik mijn visum opgehaald en heb ik errug lang gewacht op mijn bagage. Toen ik bij de aankomsthal kwam vond ik het erg leuk dat ik een keer mijn naam op een blaadje zag staan. Een jongen van VPV kwam mij ophalen en bracht me naar het huis waar ik op de vijfde (!!!!) verdieping mocht slapen. Dat zijn veel trappen. Mijn Franse kamergenootje vertelde dat bijna iedereen in Halong Bay was voor het weekend (het was inmiddels zondag) en dat ze maandag terug zouden komen. Toen heb ik nog met Maarten geskyped terwijl ik kapot ging van de hitte (valt inmiddels wel mee). Daarna lekker gaan slapen want de volgende dag kreeg ik informatie over het vrijwilligerswerk. Ik zat daar en ik voelde me helemaal niet zo lekker. Jetlag, dacht ik. Ik heb een middagdutje gedaan en ben vol goede moed in de middag begonnen met de Vietnamese les. Dit is een onmogelijke taal. Het woordje "ma" kan door trema's en accenten op zes verschillende manieren uitgesproken worden en heeft dus ook zes verschillende betekenissen, variëren van iets met dood tot jonge rijstplant tot gewoon mama. Heel raar. Ik voelde me toen nog steeds niet zo lekker en ik ben 's avonds gaan skypen met Maarten waar ik heel verdrietig van werd. Toch maar gaan proberen te slapen en de volgende dag vol goede moed opgestaan.
Het was toen dus dinsdag (gisteren). Een meisje zou met mij meegaan naar het Morning Star Center om mij de weg te laten zien. Ik moet twee bussen nemen en er zijn geen tijdschema's, de bussen komen of ze komen niet. Je weet het nooit zeker. Ik voelde me zo slecht in de bus dat ik totaal niet lette op waar ik was, wat wel belangrijk was omdat ik deze reis vaker zelf zou moeten maken. Eenmaal bij het center aangekomen voelde ik me zo slecht dat ik meteen naar huis wilde. Ik ben met het meisje in een taxi naar huis gegaan en ik heb de hele dag geslapen. Ik was echt ziek: diarree, geen eetlust, misselijk en duizelig. Gelukkig heb ik het liefste vriendje die me er een beetje bovenop heeft geholpen en ik heb ook even met pap en mam geskyped die eigenlijk hetzelfde zeiden. Toch ook maar contact gehad met Marcel van het vaccinatiecentrum die me nog wat tips gaf. Na bouillon en cola (?!!) ging het al beter en heb ik wat contact gezocht met mijn huisgenoten. Ik heb vannacht heeeerlijk geslapen voor 10,5 uur en vandaag rustig aan gedaan. Ik ben net terug van een avondje bij een bar met de huisgenootjes wat erg gezellig was. Zo probeer ik mijn draai te vinden hier. Morgen ga ik met een coördinator van het project kijken naar wat ik kan doen in het Morning Star Center en ik ga eventueel in de middag nog daarheen. Anders vrijdag. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat zijn de komende weken en ik hoop dat ik me morgen nog beterderder voel dan vandaag!
I'll keep you posted.
Liefs Lisa
-
30 Juli 2014 - 18:57
Hadewijch:
Dag lieve Lisa ik hoop dat je je snel weer helemaal op en top voelt... knuffel -
30 Juli 2014 - 19:48
Ingrid :
Komt goed schatje..." Reikt je een glas Roosvicee aan " .. -
30 Juli 2014 - 20:21
Sjannie:
Wat een ervaringen doe jij op! En je maakt ook nog eens de juiste keuzes! Ik ben super trots op jou! Ik hef een glas pleegzuster bloedwijn op jou herstel -
30 Juli 2014 - 21:17
Kaj:
Goed bezig van Renswoude! Probeer er van te genieten, je bent er maar één keer!
En uiteindelijk komt altijd alles goed -
30 Juli 2014 - 22:50
Maxime:
Leuk geschreven liesje! Doe rustig aan en geniet!! Kusjes -
30 Juli 2014 - 23:17
Anke:
Het is ook allemaal niet niks he zo ver weg, heel gaaf! ben super trots op je! Ben benieuwd naar je volgende verhaal. X Enk -
31 Juli 2014 - 00:30
Anne:
Leuk dat je n blog schrijft lis! Waarschijnlijk ben je zo weer beter en komt vanzelf alles weer goed! Beterschap en have fun!!
Kusjes uit Chicago -
31 Juli 2014 - 07:09
Marijke Hoefs:
Hoi Lisa,spannend allemaal hoor. Hopp dat je je weer gauw de öude "voelt. Geniet ondertussen verder. Ben weer heel benieuwd naar je volgende verslag liefs van ons allemaal.
-
31 Juli 2014 - 09:04
Papa:
X -
31 Juli 2014 - 13:07
Anja, Kees En Esra:
Hey topper, lieve lies jij maakt zoveel mee, maar je bent een sterke meid, dit kun je. En het zal een ervaring zijn wat je lang zal geheugen, toi toi -
31 Juli 2014 - 23:02
Roswitha:
Hallo Lisa
Wat goed van je dat je dit in je eentje onderneemt,zo stoer maar je gaat er voor.
Ik wens je veel plezier en onvergetelijke ervaringen toe.
Hoop wel dat je je gauw beter voelt.
liefs uit Nijmegen van ons Hoopjes xoxo -
01 Augustus 2014 - 08:58
Papa:
Hoi lieve Lisa,
Mooie foto, jij daar met de rest aan tafel.
Zie hoe snel het kan gaan. Gezellig water(?) drinken...ook lekker.
Wanneer kom je thuis?........
Ik mis je,
Liefs papa
-
01 Augustus 2014 - 22:38
Oma En Opa:
hoi lieve Lisa
Wij hebben geen foto's gezien maar wel een beetje jouw pijn gevoeld. Wij hopen op een goed herstel en een fijne tijd daar. toi,toi,toi. -
02 Augustus 2014 - 16:28
Merlijn:
Een dagelijkse portie cola is idd een goed medicijn. Maakt alle bacteriën dood. Fijn spul :) hopelijk ben je snel weer helemaal fit. Groetjes! -
02 Augustus 2014 - 20:59
Papa:
Lieve Lisa,
In plaats van zelf een waterval zijn,.........nu ernaar gaan kijken.
Heel veel plezier.
Liefs papa -
02 Augustus 2014 - 22:50
Mam:
XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
