bồ câu

Lieve allemaal,

Zoals beloofd een update over mijn daily life. Sinds anderhalve week heb ik een collega vrijwilliger die met mij meegaat naar het Morning Star Center, Aurore. Zij zit alleen in een andere klas, maar we reizen samen en in de lunchpauze gaan we samen Hanoi in. Super blij dat ze er is, zonder haar had ik nooit zo veel van Hanoi gezien. Tussen 11 en 2 hebben we pauze en omdat we ver van het center wonen krijgen we een lunchvergoeding. Elke pauze gaan we dus wat leuks doen. Zo zijn we al naar de Temple of Literature gegaan, hebben we het Hao Lo Prison Museum bezocht en zijn we naar een pagode op het Ho Hoan Kiem meer geweest. Er zijn helaas ook een aantal regenachtige dagen geweest waarop we alleen zijn gaan eten en verder niks hebben gedaan. Zoals vandaag, het regende vanaf vannacht en mijn kamer is ondergelopen omdat de deur van het balkon (waar ik overigens nooit gebruik van maak) een klein kiertje had. Gelukkig is het allemaal opgeruimd en hebben we geen schade!
Maar ondanks de regen hebben we nog plannen! Zo gaan we morgen naar The Old Quarter, de oude wijk van Hanoi, om daar wat rond te kijken in de winkelstraten. Ook gaan we daar nog een keer in de avond heen om naar de nightmarket te gaan. Enzovoorts enzovoorts.
Tot nu toe zijn de lunchbreaks heel leuk. Het breekt de dag en laat het sneller gaan. Elke keer terug reizen naar het huis, een reis van 3 kwartier (als je geluk hebt, de bussen komen zo nu en dan dus je weet niet hoelaat en of er een aansluiting is ja of nee), en dan moet je ook weer 3 kwartier terug. Dit maakt het een stuk leuker!

Het werken op het Morning Star Center is anders dan ik had verwacht. Ik had niet verwacht dat de taalbarrière zo groot zou zijn. De juffen spreken maar een aantal woorden Engels, dus het is lastig communiceren. Ik wist eerst niet zo goed wat ik kon en mocht doen. De klas lijkt wel heel veel op mijn oude stageklasje: ik zou dit dan toch moeten kunnen. Maar de kids spreken geen woord Engels, sommige niet eens Vietnamees, dus het is lastig. Handen en voeten, spelenderwijs. Liedjes doen het altijd goed, heb ik al begrepen. Vooral Gnam Gnam Style vinden ze erg leuk haha (niet mijn idee)! Aurore en ik hebben ook kleurboeken en stiften gekocht, die moeten we nog geven. Daarnaast komen er twee Vietnamese vrijwilligers elke week ongeveer 3 keer naar Morning Star "to support for us" zoals ze dat hier zo mooi zeggen. Heel fijn, zo kan ik toch communiceren met de juffen! En door hen begrijp ik een aantal dingen beter die ze doen in de klas. Ook weet ik nu dat alle kindjes Autisme hebben en ze 3 of 4 jaar zijn, geen onbruikbare informatie.

Door de Vietnamese vrijwilligers hebben we geregeld dat we een aantal keer mogen meehelpen in het zwembad. Hier geven ze hydro therapie, maar eigenlijk is het meer spelenderwijs kennis maken met water. Gisteren hebben Aurore en ik onze eerste twee klasjes begeleid. Het was een klas met iets oudere, verstandelijk beperkte jongens, en mijn klasje, bồ câu (de duifjes). Met de jongens konden we balletjes overgooien en spelletjes doen, de jonkies moesten we echt begeleiden. Als er een huilt, huilt iedereen, dus ook hier. Maar uiteindelijk gingen sommige kindjes met onze begeleiden het water in. Dat was leuk!
Naast de hydro therapie zijn we gisterochtend met een onbekend, gevarieerd klasje naar een museum geweest. Leuk om kids in een andere leeftijdscategorie en met een andere beperking te zien! De kinderen waren 6 tot 15 jaar met een verstandelijke beperking, soms licht, soms ernstig. Erg leuk, interessant en waardevol. De kinderen leken het ook erg leuk te vinden dat we er waren!

Zo, dat is wat ik overdag zoal doe. 'S avonds doen we soms wat leuks, andere dagen chillt iedereen voor zichzelf. Ik ben 3 keer wezen hardlopen, we zijn een keer naar een bar geweest en vorige week en gister zijn we uitgeweest. Zo is er altijd wat te doen in huis.
Vandaag was ik wel een beetje sip, want een hoop mensen gaan dit weekend naar huis. Ik ga vrijdagavond naar Sapa dus ik zie ze daarna niet meer. Heel raar als je 3 weken optrekt met super leuke mensen, en je ze daarna waarschijnlijk nooit meer zal zien. Maar de laatste week ga ik wel doorkomen! Aurore en Lucrezia zijn er in ieder geval nog, dus ik vermaak me wel. I'll keep you posted!!

Liefs Lisa