hello from the other side
Door: Lisa
Blijf op de hoogte en volg Lisa
29 Maart 2017 | Indonesië, Nusa Lembongan
Lieve allemaal,
Wauw, wat een week. Wat zeg ik, anderhalve week. Eindelijk heb ik, door Nyepi (wat? ja, lees maar verder), tijd om te schrijven. Marlies en ik hebben al zo veel gedaan, ik weet haast niet waar ik moet beginnen. Ik begin maar gewoon helemaal in het begin, op Schiphol.
We werden weggebracht door Marijke en Lucas, de mams en paps van Marlies. De heenreis verliep eigenlijk helemaal voorspoedig: we waren op tijd op Schiphol, konden gelijk inchecken en hadden geen vertragingen. Dit betekende dat we zo'n 20 uur later op Bali aankwamen. Omdat het al avond was reden we meteen door naar het hotel in Denpasar, de hoofdstad. De volgende dag hebben we hier een rondje gemaakt, wat gegeten en een tempel bezocht. Omdat het eigenlijk niet een super mooie stad is zijn we die dag direct doorgereisd naar Seminyak, een kustplaatsje in het zuiden. Hier werden we overdonderd door de vele dronken toeristen. Seminyak is blijkbaar het Lloret de Mar voor Australiërs, wij deden geen oog dicht. Wat een kutherrie. Na slechts een paar uurtjes geslapen te hebben toch vroeg opgestaan om een lesje Bikram Yoga te volgen. We hadden alvast vooronderzoek gedaan naar wat dan Bikram was, nou dat is dus een soort sauna en yoga in een. Wij daar als totale nieuwkomers die klas in, en man dat was heftig! Zonder iets te doen liep het zweet al over mijn armen. De oefeningen konden we nog best prima meedoen, maar na 90 minuten hard werken was een smoothie met broccoli en spinazie niet geen overbodige luxe. Poehpoeh, de toon voor de reis was gezet.
Die middag hebben we Seminyak meteen ingeruild voor het chillere Canggu. Veeeeel beter! Super leuk surfersplaatsje, waar we de volgende ochtend dus ook, je raadt het al, hebben gesurft!! Dat was vet! Wel heel moeilijk. De meeste van jullie zullen het al weten maar ik ben niet de lenigste persoon op aarde. Nou, dat is dus knap lastig als je gaat surfen. Met stijve spieren kun je niet alle bewegingen goed maken namelijk, dus ging het niet voorspoedig. Dit frustreerde enorm maar uiteindelijk lukte het ook mij (Marlies was talent) en konden we zelfs samen een paar golfjes pakken! Gaaf!!! Die middag nog lekker gescooterd en een massage gehad, die hadden we wel verdiend. Daarna bij een mega leuk tentje gaan eten waar konijntjes door de tuin liepen. Marlies ofcourse helemaal in de zevende hemel haha! En terecht, zo schattig! Daar aan de praat geraakt met Made, een local die daar werkte. Hij bood aan ons de volgende dag gratis mee te nemen op een tour langs allemaal mooie plekjes! Super leuk! Uiteraard hebben wij gezegd voor de benzine en het eten te betalen, wat hij accepteerde. Daarna de scooter gepakt en begonnen aan de helse terugtocht naar huis. We wisten de weg niet, het was donker, de straathonden renden achter ons aan, 3x kut dus. Als klap op de vuurpijl scheen niemand precies te weten waar het was en het was inmiddels ook al na middernacht. Na 100x vragen en nog eens 200 foute afslagen bood een aardige jongen aan om voor ons te rijden en ons zo naar de guest house te begeleiden. Zo fijn toen dat was gelukt en we lekker in bed konden liggen!
De volgende ochtend onze tourtocht met Made begonnen. Met zijn zoontje en hond zijn we richting het noorden gereden, naar de Bedugul Temple. Mooie tempel aan een meer, met ook een van de torentjes op het water. Toen doorgereden naar de Botanical Garden waar we alle mogelijke cactussen hebben gezien (ik was al aan het bedenken hoe ik ze mee kon nemen voor op m'n kamer maar kon helaas geen strategie verzinnen).
Na de lunch reden we door naar het Margarana Memoriam Park, een soort War Cemetry net zoals we die in Groesbeek en Jonkerbos kennen. De leider van Bali had hier met de Nederlanders gevochten, en tegen zijn eigen leger gezegd dat ze pas verslagen zouden zijn als ze allemaal dood waren. Dit is dus ook gebeurd, en alle strijders liggen in dat park. Heel erg indrukwekkend om te zien! Daarna door naar de laatste, en wat mij betreft minst leuke stop, waar Made ook afscheid van ons nam. Deze stop was Tanah Lot, opzich een super mooie tempel op zee waar je alleen op kan als het eb is, maar het is hier zo mega toeristisch wat het een stuk minder indrukwekkend maakt.
De volgende ochtend werden we vroeg gewekt. Ons bed trilde en Marlies en ik keken elkaar aan om te kijken of de ander zich niet omdraaide. Toen we merkten dat de rest van de meubels ook aan het trillen was, realiseerde we ons pas dat het een aardbeving was. In een splitseconde stonden we op uit bed en riep ik (super dramatisch) "Onder de deurpost!" Dus wij met z'n tweeën daar onder, maar toen was het al voorbij. Onder de indruk door de gordijnen naar buiten gekeken om te kijken of alles goed was, maar het mannetje van de guest house was heel rustig nootjes aan het eten. Hij was blijkbaar niet zo van slag. Gerustgesteld met die gedachte zijn we nog even gaan tukken. Maar ik heb nu nog steeds soms een schrikmomentje als het bed beweegt omdat een van ons zich omdraait 's nachts..
Na bekomen te zijn van de schrik zijn we doorgereisd naar Ubud, een super leuk plaatsje tussen de rijstvelden. Hier hebben we 4 nachten geslapen, maar je kan makkelijk 3 weken blijven! We hebben bijvoorbeeld fietsen gehuurd en hiermee rondgefietst in de omgeving, wat opzich redelijk veel vergde aangezien het vrij heuvelachtig is (Groesbeek is hier niks bij). Die avond hebben we nog bezoek gehad van een mega spin die Marlies heldhaftig heeft vermoord (lees hysterisch plat heeft geslagen). Ik stond erbij te gillen. Mooi tafereel.
De volgende dag een kookcursus gehad wat echt mega leuk was. Eerst over de markt gelopen en vanalles geleerd over verschillende groenten, fruit en kruiden. Daarna super veel lekkere dingen gemaakt met behulp van de aanwijzingen van de mensen van de kookles. Mega lekker allemaal! Die middag besloten rustig met een scootertje naar de rijstvelden te rijden en daar even van het uitzicht te genieten. Die avond moesten we namelijk vroeg naar bed want de volgende ochtend werden we om 2 uur opgehaald. We gingen namelijk een vulkaan beklimmen! Mt. Batur om precies te zijn. Door het pikkedonker met enkel het licht van de eigen zaklamp liepen we naar boven. Met een gids, uiteraard. Het eerste stuk was te doen, het laatste echt al klimmen met handen en voeten (wat dus onhandig was want we hadden ook nog een zaklamp vast). Boven een super mooi uitzicht met een hele vette sunrise. En wat gaat dat snel! Echt genieten, de hele tijd met een glimlach op gelopen en gezeten, ookal waren we snotverkouden allebei. Naar beneden ging ietsje lastiger maar uiteindelijk waren we veilig terug. De rest van de dag in een iets luxer hote vertoefd, in het zwembad en met een lekkere koude Bintang op het terras. Heerlijk. Oh en die avond was ik aan de beurt om held te spelen, want nu zat er een kakkerlak in onze badkamer. Ik heb hem in een handdoek in de prullenbak gemanoeuvreerd, en daarna met prullenbak en al de kamer uitgesmeten. Niet meer gezien gelukkig.
Nu zijn we eergisteren aangekomen op Nusa Lembongan. Een paradijsje! In de middag een rondje gelopen en in een strandtentje met zitzakken uitgekomen waar we heerlijk hebben gechilld en met een bintang de zonsondergang hebben gekeken. Daarna film gekeken in een soort halfoverdekte bioscoop waar we ook konden eten. Chilllll! Gisteren een scooter gehuurd en naar het andere eilandje gereden (zitten aan elkaar vast met een gele brug). Hier hebben we een pareltje ontdekt, een soort hotel op een klif aan de zee met restaurantje, lekkere ligbanken en, tromgeroffel, een infinity pool! We mochten hier allemaak gebruik van maken als we ook wat consumeerde, joe prima! Heerlijke kokosnoot erbij en het maakte de hele ervaring af. Top!
Toen we terugreden waren de voorbereidingen voor Nyepi al in volle gang. Ik zou nog even uitleggen wat dit precies is. Nou, Nyepi is het Hindoestaanse nieuwjaar. Bali is voor ongeveer 90% Hindoestaans en ze gebruiken een andere kalender dan wij. Hierdoor is het nu pas nieuwjaar. Ze vieren dit door te offeren, en met hun grote, zelfgemaakte ogoh-ogoh's (grote, eng uitziende soort van goden) door de straten te lopen en veel muziek en geluid te maken. Vergelijkbaar met carnaval dus haha! Dit alles konden wij zien, wat erg indrukwekkend was maar ook lang duurde. We waren blij om weer bij het hotel te zijn! Hier moesten we alleen wel een tijdje blijven.. vandaag was het namelijk Nyepi Day (Silent Day). Niemand in Bali, en dus ook Nusa, mocht vandaag over straat en er is geen (vlieg) verkeer. Ook was de hele dag de stroom uit. Ze doen dit om de bad spirits ervan te overtuigen dat er niemand woont hier, zodat deze bad spirits de rest van het jaar wegblijven. We moesten dus verplicht de hele dag bij het zwembad chillen, wat een zwaar leven.. En nu is het 21.50 en liggen we al op bed, tja we kunnen toch niks zien zonder lampen. Morgen weer verder met avonturieren!
Ik heb dit nu geschreven, en hopelijk staat het morgen online. Dan witte da met het terugtellen van de gisters en eergisters. Wij vermaken ons nog wel even hier! Nog een dikke week, waarin we nog meer gaan beleven. Stay tuned!
Liefs Lisa (& of course Marlies!)
Wauw, wat een week. Wat zeg ik, anderhalve week. Eindelijk heb ik, door Nyepi (wat? ja, lees maar verder), tijd om te schrijven. Marlies en ik hebben al zo veel gedaan, ik weet haast niet waar ik moet beginnen. Ik begin maar gewoon helemaal in het begin, op Schiphol.
We werden weggebracht door Marijke en Lucas, de mams en paps van Marlies. De heenreis verliep eigenlijk helemaal voorspoedig: we waren op tijd op Schiphol, konden gelijk inchecken en hadden geen vertragingen. Dit betekende dat we zo'n 20 uur later op Bali aankwamen. Omdat het al avond was reden we meteen door naar het hotel in Denpasar, de hoofdstad. De volgende dag hebben we hier een rondje gemaakt, wat gegeten en een tempel bezocht. Omdat het eigenlijk niet een super mooie stad is zijn we die dag direct doorgereisd naar Seminyak, een kustplaatsje in het zuiden. Hier werden we overdonderd door de vele dronken toeristen. Seminyak is blijkbaar het Lloret de Mar voor Australiërs, wij deden geen oog dicht. Wat een kutherrie. Na slechts een paar uurtjes geslapen te hebben toch vroeg opgestaan om een lesje Bikram Yoga te volgen. We hadden alvast vooronderzoek gedaan naar wat dan Bikram was, nou dat is dus een soort sauna en yoga in een. Wij daar als totale nieuwkomers die klas in, en man dat was heftig! Zonder iets te doen liep het zweet al over mijn armen. De oefeningen konden we nog best prima meedoen, maar na 90 minuten hard werken was een smoothie met broccoli en spinazie niet geen overbodige luxe. Poehpoeh, de toon voor de reis was gezet.
Die middag hebben we Seminyak meteen ingeruild voor het chillere Canggu. Veeeeel beter! Super leuk surfersplaatsje, waar we de volgende ochtend dus ook, je raadt het al, hebben gesurft!! Dat was vet! Wel heel moeilijk. De meeste van jullie zullen het al weten maar ik ben niet de lenigste persoon op aarde. Nou, dat is dus knap lastig als je gaat surfen. Met stijve spieren kun je niet alle bewegingen goed maken namelijk, dus ging het niet voorspoedig. Dit frustreerde enorm maar uiteindelijk lukte het ook mij (Marlies was talent) en konden we zelfs samen een paar golfjes pakken! Gaaf!!! Die middag nog lekker gescooterd en een massage gehad, die hadden we wel verdiend. Daarna bij een mega leuk tentje gaan eten waar konijntjes door de tuin liepen. Marlies ofcourse helemaal in de zevende hemel haha! En terecht, zo schattig! Daar aan de praat geraakt met Made, een local die daar werkte. Hij bood aan ons de volgende dag gratis mee te nemen op een tour langs allemaal mooie plekjes! Super leuk! Uiteraard hebben wij gezegd voor de benzine en het eten te betalen, wat hij accepteerde. Daarna de scooter gepakt en begonnen aan de helse terugtocht naar huis. We wisten de weg niet, het was donker, de straathonden renden achter ons aan, 3x kut dus. Als klap op de vuurpijl scheen niemand precies te weten waar het was en het was inmiddels ook al na middernacht. Na 100x vragen en nog eens 200 foute afslagen bood een aardige jongen aan om voor ons te rijden en ons zo naar de guest house te begeleiden. Zo fijn toen dat was gelukt en we lekker in bed konden liggen!
De volgende ochtend onze tourtocht met Made begonnen. Met zijn zoontje en hond zijn we richting het noorden gereden, naar de Bedugul Temple. Mooie tempel aan een meer, met ook een van de torentjes op het water. Toen doorgereden naar de Botanical Garden waar we alle mogelijke cactussen hebben gezien (ik was al aan het bedenken hoe ik ze mee kon nemen voor op m'n kamer maar kon helaas geen strategie verzinnen).
Na de lunch reden we door naar het Margarana Memoriam Park, een soort War Cemetry net zoals we die in Groesbeek en Jonkerbos kennen. De leider van Bali had hier met de Nederlanders gevochten, en tegen zijn eigen leger gezegd dat ze pas verslagen zouden zijn als ze allemaal dood waren. Dit is dus ook gebeurd, en alle strijders liggen in dat park. Heel erg indrukwekkend om te zien! Daarna door naar de laatste, en wat mij betreft minst leuke stop, waar Made ook afscheid van ons nam. Deze stop was Tanah Lot, opzich een super mooie tempel op zee waar je alleen op kan als het eb is, maar het is hier zo mega toeristisch wat het een stuk minder indrukwekkend maakt.
De volgende ochtend werden we vroeg gewekt. Ons bed trilde en Marlies en ik keken elkaar aan om te kijken of de ander zich niet omdraaide. Toen we merkten dat de rest van de meubels ook aan het trillen was, realiseerde we ons pas dat het een aardbeving was. In een splitseconde stonden we op uit bed en riep ik (super dramatisch) "Onder de deurpost!" Dus wij met z'n tweeën daar onder, maar toen was het al voorbij. Onder de indruk door de gordijnen naar buiten gekeken om te kijken of alles goed was, maar het mannetje van de guest house was heel rustig nootjes aan het eten. Hij was blijkbaar niet zo van slag. Gerustgesteld met die gedachte zijn we nog even gaan tukken. Maar ik heb nu nog steeds soms een schrikmomentje als het bed beweegt omdat een van ons zich omdraait 's nachts..
Na bekomen te zijn van de schrik zijn we doorgereisd naar Ubud, een super leuk plaatsje tussen de rijstvelden. Hier hebben we 4 nachten geslapen, maar je kan makkelijk 3 weken blijven! We hebben bijvoorbeeld fietsen gehuurd en hiermee rondgefietst in de omgeving, wat opzich redelijk veel vergde aangezien het vrij heuvelachtig is (Groesbeek is hier niks bij). Die avond hebben we nog bezoek gehad van een mega spin die Marlies heldhaftig heeft vermoord (lees hysterisch plat heeft geslagen). Ik stond erbij te gillen. Mooi tafereel.
De volgende dag een kookcursus gehad wat echt mega leuk was. Eerst over de markt gelopen en vanalles geleerd over verschillende groenten, fruit en kruiden. Daarna super veel lekkere dingen gemaakt met behulp van de aanwijzingen van de mensen van de kookles. Mega lekker allemaal! Die middag besloten rustig met een scootertje naar de rijstvelden te rijden en daar even van het uitzicht te genieten. Die avond moesten we namelijk vroeg naar bed want de volgende ochtend werden we om 2 uur opgehaald. We gingen namelijk een vulkaan beklimmen! Mt. Batur om precies te zijn. Door het pikkedonker met enkel het licht van de eigen zaklamp liepen we naar boven. Met een gids, uiteraard. Het eerste stuk was te doen, het laatste echt al klimmen met handen en voeten (wat dus onhandig was want we hadden ook nog een zaklamp vast). Boven een super mooi uitzicht met een hele vette sunrise. En wat gaat dat snel! Echt genieten, de hele tijd met een glimlach op gelopen en gezeten, ookal waren we snotverkouden allebei. Naar beneden ging ietsje lastiger maar uiteindelijk waren we veilig terug. De rest van de dag in een iets luxer hote vertoefd, in het zwembad en met een lekkere koude Bintang op het terras. Heerlijk. Oh en die avond was ik aan de beurt om held te spelen, want nu zat er een kakkerlak in onze badkamer. Ik heb hem in een handdoek in de prullenbak gemanoeuvreerd, en daarna met prullenbak en al de kamer uitgesmeten. Niet meer gezien gelukkig.
Nu zijn we eergisteren aangekomen op Nusa Lembongan. Een paradijsje! In de middag een rondje gelopen en in een strandtentje met zitzakken uitgekomen waar we heerlijk hebben gechilld en met een bintang de zonsondergang hebben gekeken. Daarna film gekeken in een soort halfoverdekte bioscoop waar we ook konden eten. Chilllll! Gisteren een scooter gehuurd en naar het andere eilandje gereden (zitten aan elkaar vast met een gele brug). Hier hebben we een pareltje ontdekt, een soort hotel op een klif aan de zee met restaurantje, lekkere ligbanken en, tromgeroffel, een infinity pool! We mochten hier allemaak gebruik van maken als we ook wat consumeerde, joe prima! Heerlijke kokosnoot erbij en het maakte de hele ervaring af. Top!
Toen we terugreden waren de voorbereidingen voor Nyepi al in volle gang. Ik zou nog even uitleggen wat dit precies is. Nou, Nyepi is het Hindoestaanse nieuwjaar. Bali is voor ongeveer 90% Hindoestaans en ze gebruiken een andere kalender dan wij. Hierdoor is het nu pas nieuwjaar. Ze vieren dit door te offeren, en met hun grote, zelfgemaakte ogoh-ogoh's (grote, eng uitziende soort van goden) door de straten te lopen en veel muziek en geluid te maken. Vergelijkbaar met carnaval dus haha! Dit alles konden wij zien, wat erg indrukwekkend was maar ook lang duurde. We waren blij om weer bij het hotel te zijn! Hier moesten we alleen wel een tijdje blijven.. vandaag was het namelijk Nyepi Day (Silent Day). Niemand in Bali, en dus ook Nusa, mocht vandaag over straat en er is geen (vlieg) verkeer. Ook was de hele dag de stroom uit. Ze doen dit om de bad spirits ervan te overtuigen dat er niemand woont hier, zodat deze bad spirits de rest van het jaar wegblijven. We moesten dus verplicht de hele dag bij het zwembad chillen, wat een zwaar leven.. En nu is het 21.50 en liggen we al op bed, tja we kunnen toch niks zien zonder lampen. Morgen weer verder met avonturieren!
Ik heb dit nu geschreven, en hopelijk staat het morgen online. Dan witte da met het terugtellen van de gisters en eergisters. Wij vermaken ons nog wel even hier! Nog een dikke week, waarin we nog meer gaan beleven. Stay tuned!
Liefs Lisa (& of course Marlies!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
